W drugiej części naszego słowniczka optyczne wyjaśnimy wam, jakie wady wzroku wyróżniamy, za co odpowiadają powłoki ochronne soczewek oraz wyjaśnimy czym są samoprzyciemniające się soczewki.
Wady wzroku:
Pod pojęciem wady wzroku kryją się przeróżne problemy z widzeniem, takie jak na przykład krótkowzroczność, dalekowzroczność, kurza ślepota, czy też nierozróżnianie kolorów. Abyśmy mogli wystarczająco dobrze widzieć, wszystkie części gałki ocznej, składającej się z rogówki, wypełnionej płynem komorowym komory oka, tęczówki, źrenic, soczewek i siatkówki oraz wypełnionego płynem ciałka szklistego muszą funkcjonować bez zakłóceń. Jeśli tak nie jest, dochodzi do zaburzenia wzroku.
Krótkowzroczność:
Krótkowzroczność to wada wzroku, przy której nie widzimy wyraźnie obiektów znajdujących się w dali. Rozwija się ona powoli i początkowo nie zdajemy sobie z niej sprawy. Krótkowzroczność mniejsza niż 0,5 dioptrii jest zupełnie normalna. Jeżeli jednak ma ona większą wartość, wtedy należy sięgnąć po okulary lub soczewki kontaktowe.
Dalekowzroczność:
Pod pojęciem dalekowzroczności rozumie się zaburzenie widzenia, przy którym nie widzimy wyraźnie obiektów znajdujących się blisko nas i są one rozmazane. Dalekowzroczność rozwija się najczęściej, kiedy rośniemy i jest uwarunkowana genetycznie. Innym rodzajem dalekowzroczności jest także starowzroczność, która rozwija się po 35. roku życia.
Wartość korekcyjna:
Wartość korekcyjna to zdolność do widzenia w odpowiedniej ostrości. To, że dobrze widzicie nie oznacza, że nie macie wady wzroku. Wartość korekcyjna powinna być określona podczas badania wykonanego u optyka lub okulisty. Jeśli macie wadę wzroku i chcecie znaleźć idealne okulary, które zagwarantują idealną widoczność, musicie podać dokładne wartości korekcyjne. W ten sposób optyk będzie mógł dobrać Wam indywidualne wartości korekcyjne i idealnie skorygować wadę.
Akomodacja:
Zdolność soczewki oka do automatycznego przystosowywania się do różnych odległości nazywamy akomodacją. Oko dopasowuje przy tym dynamicznie swoją zdolność skupiającą, aby było w stanie zobaczyć w odpowiedniej ostrości obiekty znajdujące się w różnych odległościach. Za akomodację odpowiedzialne jest elastyczna soczewki oka, która dzięki sile mięśni zmienia swój kształt. Wspomniany mięsień rzęskowy znajduje się w dolnej wewnętrznej stronie oka. Ma on kształt pierścienia i podtrzymuje oka nad obwódką Zinna. Podczas skupiania wzroku na określonych obiektach, położonych w różnych odległościach, napięcie mięśnia rzęskowego i możliwe dzięki temu rozluźnieniu obwódki Zinna sprawiają, że soczewka zmienia swój kształt. Prowadzi to do tego, że nabiera ona kulistej postaci. Dzięki temu możemy koncentrować wzrok na znajdujących się blisko nas obiektach (akomodacja bliży wzrokowej). Zdolność do akomodacji pogarsza się z wiekiem, ponieważ soczewka staje się coraz mniej elastyczna. Nawet obiekty znajdujące się blisko nie są już tak ostre, co jest naturalne w procesie starzenia. To zjawisko określamy jako starowzroczność lub presbiopia.
Recepta na okulary:
Jeśli masz zamiar zamówić nowe okulary, musisz być świadomy bardzo wielu wartości, które możesz uzyskać podczas wizyty u optyka lub u okulisty. Wspomniane wartości będą przekazane Ci przez optyka w formie recepty na okulary. Dane i wartości na recepcie są umieszczone oddzielnie dla lewego i prawego oka, bo naturalnie mogą występować między nimi różnice.
Dioptrie:
Jednostka miary o nazwie dioptria jest używana do tego, aby określić w jakim stopniu soczewka okularów musi załamywać światło, aby skorygować wadę wzroku. Można też wyjaśnić to w łatwiejszy sposób: im mocniejsze szkła, tym większa ilość dioptrii. Na recepcie, którą otrzymasz od optyka lub okulisty, podana jest wartość dioptrii. Dodatnia wartość oznacza dalekowzroczność, a wartość ujemna krótkowzroczność.
Rozstawienia źrenic:
Rozstawienie źrenic określa odległość źrenic od środka nosa. Zarówno lewa, jak i prawa źrenica są mierzone oddzielnie, ponieważ często nie są one położone symetrycznie. Suma obydwu wartości to właśnie całkowite rozstawienie źrenic.
Ochrona UV:
Skrót UV oznacza niewidzialne promieniowanie ultrafioletowe, które niezależnie od pogody oddziaływuje na oczy i na dłuższą metę jest dla nich szkodliwe. Dzięki filtrowi UV 400 szkła okularów są w stanie zablokować falowe poniżej 400nm.
Powłoka antyrefleksyjna:
Żeby zminimalizować uciążliwe odbijające się promienie świetlne, na szkło okularów nakłada się powłokę antyrefleksyjną. Może być ona naniesiona zarówno na wewnętrzną, jak i zewnętrzna stronę soczewki.
Efekt lotosu:
Liście lotosu zostały wyposażone przez naturę w biologiczną powłokę, która sprawia, że brud i woda ulegają sperleniu. Dlatego właśnie powłoka na okularach chroniąca je przed zabrudzeniem nazywana jest powłoką lotosu i dzięki niej możliwy jest właśnie efekt lotosu.
Samoprzyciemniające się szkła:
Okulary z samoprzyciemniającymi się szkłami nadają do każdego rodzaju światła. Bez względu na to, czy będzie to na zewnątrz, czy też w pomieszczeniu, w ciemności, czy też przy odpowiedniej widoczności, szkła okularów dopasowują się automatycznie do każdych warunków. Przy silnym promieniowaniu słonecznym szkła automatycznie się przyciemniają, a kiedy słońce nie jest święci z dużą intensywnością, soczewki się rozjaśniają.
Leave a Comment